Σύμφωνα με την τελεσίδικη απόφαση «σταθμός», 2343/2016 του Πρωτοδικείου Αθηνών, που αποτελεί πλέον νομολογία του ελληνικού κράτους και που δίνει ράπισμα στις αυθαιρεσίες των τραπεζών, κανείς δανειολήπτης δεν χρωστάει τίποτα σε αυτές. Πιο συγκεκριμένα και με βάση των άρθρων 178 και 179 ΑΚ. όταν η τράπεζα είναι η υπεύθυνη της οικονομικής αδυναμίας του δανειολήπτη, η «δανειακή σύμβαση» θεωρείται αδικοπραξία και διαγράφεται οριστικά. Αν τώρα η τράπεζα συνεχίσει να απαιτεί την αποπληρωμή του «υποτιθέμενου» δάνειου, τότε διαπράττει και απάτη, σύμφωνα με το άρθρο 386 ΠΚ. Παράλληλα, θεωρείται ως απόπειρα νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές πράξεις. Όπως αναφέρει η Ένωση Συνταξιούχων Ταμείου Ασφάλισης Μιχανικών και Εργοληπτών Δημοσίων Έργων (ΕΣΤΑΜΕΔΕ), οι τράπεζες δεν τόλμησαν να ασκήσουν έφεση, ούτε και αναίρεση και αν το έκαναν ο δικηγόρος τους θα πήγαινε φυλακή, παραβιάζοντας το καθήκον της Αλήθειας, του άρθρου 116 ΚΠολΔ! «Σε μια τέτοια περίπτωση, όπως και στην δικιά ...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου